RESENSI NOVEL

 Novel "Kumandanging Katresnan", Dening Any Asmara

            Sawijining dina wong enom sing jenengé R. Sukmana 19 taun, mahasiswa MULO duwe kanca kang asmané R.A Tien Tisnowati putri solo asli, putrane R.B. Djajengsubroto pensiun Wedana Bajalali. Omahe ing desa Tamtaman, isih gabungan getih priyayi keturunan ningrat. Kenale R. Sukmana karo R.A. Tien Tisnowati wis dangu. Biyèné kenale ana mung sing nom-noman resik piyambak. Nanging pungkasanipun katon tresno, nanging hubungan iki ora direstoni dening kulawarga RA Tien Tisnowati. Amarga R.Ä. Tien Tisnowati getih nigrat, déné R. Sukmana wong mung biasa, utamané bocah-bocah saka randha miskin. Ing kasunyatan dening rama R.A Tien Tisnowati ora setuju lan ora ngladosi nalika R. Sukmana krama karo putriné, malah Sukmana kanggo wani dalan wis kaancam bakal punah, nalika putrané bakal dipanggilkan karo loro polisi, awit banjur Sukmana lan Tien Tisnowati kapisahaken. Boten dangu sasampunipun RA Tien Tisnowati wrote R. Sukmana. R. Sukmana sawise maca menyang sedih, isi RA Tien Tisnowati bakal dipasangake karo RM Purwodirjo sawise maca iku,  donya dados peteng minangka nangis awak ngrasa lemes, kanggo titik nangis. R. Sukmana saben dina mung nglamun ora napsu madhang. Marang awak iki kurus amarga banget panginten RA Tien Tisnowati. Iku wis 3 dina RA Tien Tisnowati bakal bride bebarengan RM Purwodirjo ing kilogram ana ing Malang, nalika ketemu putri R. Sukmana uga kudu teka njaba pager sadawane akèh. Nanging, nalikandelok putri diantrekake munggah kanggo njagong, R. Sukmana dumadakan ambruk, mulane digawa akeh kang ngarep. Sawise kedadean R. Sukaman mung supaya ora nglamung ing ngarep omah.

           Waca prilaku R. Sukmana petingkah kaya sing biyunge dadi susah banget. Bojone ibu wis ngedika kanggo dheweke sing kaping sawetara nanging ora tau dijupuk akeh malah ing ngguyu piyambak, ibuné weruh dheweke sedih maneh nalika atine wis ilang atine ngguyu dhewe, suwe-suwe  Sukmana kelakuane kaya uwong edan, nalika sore, nalika R. Ngt, Parto Asamara jeneng biyunge R. Sukmana nembe mbatik ning mburi, kaget krungu  pecahan-pecahan saka kamar Sukmana, R.Ngt Parti Asmara ora enak atine Sukmana ora adus getih ning raine. Sandine kebak karo pecahan kaca lemari sing uwis dipecahke sakdurunge. R. Ngt Partoasmara njerit terus nangkap anakne sing uwis ora obah. Dheweke banjur digotong diturukake  ning amben ora suwe dokter teka, banjur meriksa sing uwis ora sadar.

             Nanging  Sukmana kudu digawa ning rumah sakit, amarg  saka larane uwis parah, saka sirah, nanging ora cepet-cepet ora oleh tulungan bisa mbahayake jiwane. Tekan sewulan R. Sukmana kepeksa ana ning rumah sakit, larane pancn parah cedhak otak, sakwise Sukmana mari, Sukmana njaluk sekoah maneh karo biyunge, biyunge ngolehke Sukmana sekolah maneh ning Yogyakarta gawe sekolah gambar, sakwise Sukmana uwis lulus kuliyah Sukmana lunga ning Bandung ning omahe Manggadmaja sing nyambut gawe dadi klerk ning assisten. Manggandaatmaja iku pribadi sing apik banjur R. Sukmana dianggep dadi keluwarga dhewe. Dheweke duwe murid jenenge Siti Kurniasih sing umure 17 taun, Siti Kurniasih kuwi ayu tenan. Kapisan R. Sukmana ora duwe apa-apa ning Siti Kurniasih. Suwe-suwene saka restu wong tuwane Siti Kurniasih banjur dilamar lan dipersunting karo R.Sukmana. banjur setaun sakwise jejodohan banjur diwenehi momongan lanang, dijenengi Sutrisna. Nanging durung rampung jejodohan nalika Sutrisna lagi nginjang umur setengah taun, Siti Kurniasih banjur seda amarga penyakit disentri.  Sawise Sukmana  saka Bandung Sukmana menyang Sarangan, wektu R. Sukmana kanggo ning Sarangan, daerah karang anyar, Sukmana ketemu R. A. Tien Tismowati, Sukmana kager amarga R.A Tien Tismowati awake kethok rusak, kaya ora kopen, banjur ketemu Tien Tisnowati  cerita kabeh karo Sukmana, tekan rampung nalika Tien Tisnowati cerita, luluhe terus metu kaya udan. R.Sukmana uga melu nangis banjur cerita R.A. Tien Tisnowati njaluk tulung karo R. Sukmana . panjaluke yaiku Tien ngomong karo R. Sukmana, kaya Tien Tisnowati ora suwe maneh banjur nyawane dipundhut karo sang pencipta. Sakdurunge dipundhut nyawane, aku arep pasrah karo kono, arep nitip anakku iki, amarga saka aku ora ana sing bisa dipercaya gawe ngrawat anakku iki, aku percaya yen anakku dirawat karo kono bisa dadi uwong  sukses amarga dididik karo kono.