Budaya Jawa

Agklung

              Angklung yaiku alat musik sing digawe saka tabung pring sing ditancepake ana ning bingkai sing digawe saka pring. Tabung-tabunge banjur diasah sedemikian rupa saengga ngasilake suara sing beresonansi nalika dithuthug.rong tabung banjur ditata dadi tangga nada oktaf. Gawe mainake, bagian ngisor saka bingkai dicekeli nganggo tangan siji, tangan liyane nggoyangake angklung sing cepet saka sisi kiwa ning tengen lan sewalike. Banjur ngasilake nada sing berulang. Banjur dibutuhake telu utawa pemain angklung satu ensambel, gawe ngasilake melodi sing lengkap.

Angklung uwis misuwur ning kabeh Asia Tenggara, nanging asline saka Indonesia lan uwis dimainke karo etnis Sunda ning Provinsi Jawa Barat nalika zaman mbiyen. Tembung “angklung” asale saka rong tembung “angka” lan “lung”. Angka tegese “nada”, lan lung tegese “pedhot” utawa “ilang”. Angklung tegese “nada sing pedhot”.

Nalika periode Hindu lan Kerajaan Sunda, Jawa Barat, angklung duwe peranan luwih penting ning pirang-pirang upacara ritual masyarakat Sunda ning panguripan sedina-dina. Dadi peranan ning ritual, angklung dimainke gawe ngehormati Dewi Sri, dewi kesuburan, karo panjaluk supaya negeri lan panguripan kabeh bisa diberkati. Menurute Kidung Sunda, alat musik angklung uga dianggo karo Kerajaan Sunda gawe nyemangati ning njero situasi peperangan ning Perang Bubat.

           Angklung paling tuwa sing isih ana tekan saiki yaiku Angklung Gubrag. Angklung iki digawe nalika abad 17 ning Jasinga, Bogor. Saiki, pirang-pirang angklung saka zaman mbiyen isih kesimpen ning Museum Sri Baduga, Bandung.

Seiring mlakune wektu, angklung uwis narik akeh perhatian ning dunia internasional. Nalika taun 1938,  Daeng Soetigna, saka Bandung, gawe angklung miturut tangga nada diatonik, alih-alih nganggo tangga nada tradisional pelog utawa salendro. Nalika mbiyen, angklung digunaake gawe ancas pendidikan lan hiburan, lan bisa dimainke bareng karo alat-alat musik Barat ing orkestra. Salah sijine penampilan angklung ning orkestra sing luwih kondhang yaiku nalika Konferensi Asia-Afrika ning Bandung taun 1955. Udjo Ngalagena, yaiku nurid saka Daeng Soetigna, banjur mbuka “Saung Angklung” (Rumah Angklung) nalika taun 1966 dadi pusat pengembangan angklung.

           UNESCO netepake angklung dadi Karya Budaya Takbenda lan Warisan Budaya Dunia nalika tanggal 18 November 2010. UNESCO nyaranake marang Indonesia supaya senantiasa ngaja lan nglestareake karya lan warisan budayane.